Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

Δεν μου ανήκει ο Βασιλιάς



Ολόγιομο προβάλει απ΄ το βουνό
Μονάχη εγώ
Βασίλισσα της κορυφής
Και χώρια εμείς

 Κι αυτό το μπλε του φεγγαριού
Κι εμένα βάφει
Και ασημίζει τα νησιά
Ως την Ανάφη

 Βουρκώνω μπρός στην  ομορφιά
Δάκρυα χαράς
Δεν έχω να την μοιραστώ
Δεν μου ανήκει ο Βασιλιάς

Πανσέληνος των Χριστουγέννων
Γλυκιά σα να ‘ταν καλοκαίρι
Πως δεν θα ‘ρθεις ούτε κι απόψε
   σιγοψιθύρισε  ένα αστέρι

 Βουρκώνω μπρός στην  ομορφιά
Δάκρυα χαράς
Δεν έχω να την μοιραστώ
Δεν μου ανήκει ο Βασιλιάς

Κολλινιάτη Ιωάννα 25.12.2015 ©


Το τραγούδι μελοποιήθηκε και ερμηνεύτηκε πρώτη φορά από την Ιωάννα Κολλινιάτη   και είναι αφιερωμένο στον Λ.Π.

Η μέρα που θα έχω πια πεθάνει

Η μέρα που θα έχω πια πεθάνει

Η μέρα που θα έχω πια πεθάνει
Θα ναι Αυγουστιάτικο πρωινό, και Κυριακή
Θα ‘μαι στον κήπο με το άσπρο μου φουστάνι
Κι οι οικογένειες θα λείπουν εξοχή

Θα χω φυτέψει μια ελιά και αθανάτους
Σε μια ηλιόλουστη κι ωραία τελετή
Τριγύρω ανέμελα θα παίζουν τα σκυλιά μου
Και μια ατμόσφαιρα χαράς θα κυριαρχεί

Μέρες αργότερα θα πέσει μία μπάλα
Και θα πηδήξουνε την μάντρα στα κλεφτά
«Είναι αυτή που ζούσε μόνη δίχως άντρα
μα όμως πόσο αγαπούσε τα παιδιά»

Η μέρα που θα έχω πια πεθάνει
Θα ναι Αυγουστιάτικο πρωινό, και Κυριακή
Θα ‘μαι στον κήπο με το άσπρο μου φουστάνι
Κι οι οικογένειες θα λείπουν εξοχή


Ένα παιδί θα κόψει λίγες μαργαρίτες
Και μες το χώμα θα φανεί το δακτυλίδι μου
Θα το φορέσει κι η ζωή θα συνεχίσει
Και τότε ανάλαφρη θα βγω για το ταξίδι μου


Ιωάννα Κολλινιάτη
20.3.2016 © 

To τραγούδι αυτό έχει μελοποιηθεί από τον Δημήτρη Παύλου και το ερμηνεύει η Νατασσα Μωυσόγλου. Η πρώτη ερμηνεία ήταν της Βάλιας Βαμβακάρη 






Τετάρτη 5 Απριλίου 2017

Ενός φιλιού σιγή

        

Έχω ανάγκη, την σιωπή ψηλών κορφών
Απ’ αυτές, που ούτε γεράκια δεν πλησιάζουν
Κι ούτε υπάρχουν, παρεκκλήσια προσευχών
Έχω ανάγκη, την σιωπή ψηλών κορφών

Έχω ανάγκη, να ξαπλώσω σε χορτάρι
Και να βλέπω, άσπρα σύννεφα να τρέχoυν
Και το πέταγμα, που κάνουνε οι γλάροι
Έχω ανάγκη, να ξαπλώσω σε χορτάρι

Ρεφραιν
Μα απ’ όλα αυτά μαζί
Έχω ανάγκη τη σιωπή
Την σιωπή του «ανάμεσα μας»
Την  «ενός φιλιού σιγή»|

Εχω ανάγκη, να αποκοιμηθώ σε κύμα
Και να νιώθω, πώς τα πέλαγα με ορίζουν
Και του πιο πυκνού βυθού να γίνω κτήμα
Εχω ανάγκη, να αποκοιμηθώ σε κύμα

Ρεφραιν
Μα απ όλα αυτά μαζί
Έχω ανάγκη τη σιωπή
Την σιωπή του «ανάμεσα μας»
Την  «ενός φιλιού σιγή»|

Ιωαννα Κολλινιάτη 18.5.2016©

Το τραγούδι έχει μελοποιηθεί από την Ιωάννα Κολλινιάτη και το ερμηνεύει η ίδια 







Μπαίνει πάλι χειμώνας



Μπαίνει πάλι χειμώνας
και εγώ δεν την παλεύω, μια αγκαλιά παζαρεύω
Δεν με νοιάζουν τα μάτια, δεν με νοιάζει το χρώμα
Μόνο η ζέστη από το σώμα

Μπαίνει πάλι χειμώνας
Μια σιωπή εδώ γύρω, θέλω κάποιον να γείρω
Δεν με νοιάζει ποιος θα  ναι, αρκεί να ναι  στο στρώμα
Να ‘μαι σώμα με  σώμα

Ρεφραιν
Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες, με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να χω ακόμα… φίλησέ με στο στόμα
Το πρωί δεν πειράζει, ας ξυπνήσω και μόνη
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν, μια μωβ ανεμώνη

Μπαίνει πάλι χειμώνας
Κι εγώ δεν την παλεύω, μια αγκαλιά παζαρεύω
Δεν με νοιάζει το κρύο, δεν με νοιάζει η υγρασία
Θέλω μια παρουσία

Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι έχω ανάγκη ένα στέρνο, πάνω  του να ανασαίνω
Δεν με νοιάζει το πάντα, είναι δύσκολη ώρα
Θέλω μόνο το τώρα

Ρεφραιν
Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες, με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να χω ακόμα… φίλησέ με στο στόμα
Το πρωί δεν πειράζει, ας ξυπνήσω και μόνη
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν, μια μωβ ανεμώνη

Μπαινει παλι χειμωνας, κι εγω δεν την παλευω ………


Ιωαννα Κολλινιατη 13.10.2013©

To τραγούδι αυτό έχει μελοποιηθεί από τον Τασο Ποταμιάνο 
και το ερμηνεύει η Νατάσσα Μωυσόγλου