Τετάρτη 5 Απριλίου 2017

Ενός φιλιού σιγή

        

Έχω ανάγκη, την σιωπή ψηλών κορφών
Απ’ αυτές, που ούτε γεράκια δεν πλησιάζουν
Κι ούτε υπάρχουν, παρεκκλήσια προσευχών
Έχω ανάγκη, την σιωπή ψηλών κορφών

Έχω ανάγκη, να ξαπλώσω σε χορτάρι
Και να βλέπω, άσπρα σύννεφα να τρέχoυν
Και το πέταγμα, που κάνουνε οι γλάροι
Έχω ανάγκη, να ξαπλώσω σε χορτάρι

Ρεφραιν
Μα απ’ όλα αυτά μαζί
Έχω ανάγκη τη σιωπή
Την σιωπή του «ανάμεσα μας»
Την  «ενός φιλιού σιγή»|

Εχω ανάγκη, να αποκοιμηθώ σε κύμα
Και να νιώθω, πώς τα πέλαγα με ορίζουν
Και του πιο πυκνού βυθού να γίνω κτήμα
Εχω ανάγκη, να αποκοιμηθώ σε κύμα

Ρεφραιν
Μα απ όλα αυτά μαζί
Έχω ανάγκη τη σιωπή
Την σιωπή του «ανάμεσα μας»
Την  «ενός φιλιού σιγή»|

Ιωαννα Κολλινιάτη 18.5.2016©

Το τραγούδι έχει μελοποιηθεί από την Ιωάννα Κολλινιάτη και το ερμηνεύει η ίδια 







Μπαίνει πάλι χειμώνας



Μπαίνει πάλι χειμώνας
και εγώ δεν την παλεύω, μια αγκαλιά παζαρεύω
Δεν με νοιάζουν τα μάτια, δεν με νοιάζει το χρώμα
Μόνο η ζέστη από το σώμα

Μπαίνει πάλι χειμώνας
Μια σιωπή εδώ γύρω, θέλω κάποιον να γείρω
Δεν με νοιάζει ποιος θα  ναι, αρκεί να ναι  στο στρώμα
Να ‘μαι σώμα με  σώμα

Ρεφραιν
Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες, με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να χω ακόμα… φίλησέ με στο στόμα
Το πρωί δεν πειράζει, ας ξυπνήσω και μόνη
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν, μια μωβ ανεμώνη

Μπαίνει πάλι χειμώνας
Κι εγώ δεν την παλεύω, μια αγκαλιά παζαρεύω
Δεν με νοιάζει το κρύο, δεν με νοιάζει η υγρασία
Θέλω μια παρουσία

Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι έχω ανάγκη ένα στέρνο, πάνω  του να ανασαίνω
Δεν με νοιάζει το πάντα, είναι δύσκολη ώρα
Θέλω μόνο το τώρα

Ρεφραιν
Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες, με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να χω ακόμα… φίλησέ με στο στόμα
Το πρωί δεν πειράζει, ας ξυπνήσω και μόνη
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν, μια μωβ ανεμώνη

Μπαινει παλι χειμωνας, κι εγω δεν την παλευω ………


Ιωαννα Κολλινιατη 13.10.2013©

To τραγούδι αυτό έχει μελοποιηθεί από τον Τασο Ποταμιάνο 
και το ερμηνεύει η Νατάσσα Μωυσόγλου